Vandaag is er voor mij best iets speciaals gebeurt. Ik heb een nieuwe en grotere fiets gekregen, nou zullen de meeste van jullie misschien wel denken "wat is daar in hemelsnaam nou zo speciaal aan".
In dit bericht ga ik jullie uitleggen waarom dit zo speciaal is voor mij.
Het heeft bij mij lang geduurt voor ik kon fietsen, dit hebben jullie in eerdere berichten al wel kunnen lezen.
Nou kon ik uiteindelijk fietsen, maar alleen als ik bij de grond kon. Dit betekende dus een echte kinder fiets, 24 inch was het. Nu ben ik 16 ga ik naar een nieuwe school en reed ik op een kinderfiets, dit stond mij toch niet helemaal aan. Het was tijd voor een grotere meer volwassen fiets.
Alles goed en wel een fiets gekocht, nou kan ik dus niet meer bij de grond. Het op stappen gaat nog wat lastig. Normaal ging ik op het zadel zitten een voet bij de grond de ander op de trapper en fietsen maar. Nu kan dat dus niet meer, het is tot nu toe wel gelukt maar met moeite. Eerlijk is eerlijk ik ben best een beetje trots op mezelf, ik fietste gewoon zomaar weg op een nieuwe fiets. Wat mensen met DCD zullen begrijpen is dat dat niet zo normaal is als bij anderen.
Goed, ik ben blij dat ik nog trots kan zijn over zulke kleine dingetjes. Niet alles hoeft perfect, want niet alles IS perfect. Zolang jij je er goed bij voelt!
tot de volgende keer,
Ik begrijp je helemaal, ik was ook trots op mijn nieuwste fiets. Dat is wel nog een minifiets, grote wielen zitten er voor mij niet in.. Maar wel met een motortje dus nu kan ik eindelijk wat verder fietsen :-).
BeantwoordenVerwijderen